Skip to main content

Blogs VO-NN

Hier vindt u blogs van VO-leden. Wilt u zelf ook blogs schrijven, neem dan contact op met het secretariaat. U kunt altijd op de blogs reageren. U vindt dan de reactiemogelijkheid onder de tekst. U kunt zich ook abonneren op de blogs. U krijgt dan een e-mail met de laatste blog.

Het afscheid indertijd van NN. Hoe ging dat bij jou?

Vandaag wil ik het hebben over een beladen onderwerp. Mogelijk onbewust beïnvloed door het feit, dat het vandaag 5 mei en Bevrijdingsdag is. Er zijn veel NN'ers met warme gevoelens over hun werkgever. Maar de NN'ers die minder prettig zijn vertrokken, hoor je daar eigenlijk nooit over. Daar reken ik me zelf toe. Ik heb het er zelf moeilijk mee gehad. Het heeft bij mij tot een vorm van burn out geleid. En dat is onhandig als je onverwacht in 2004 een eigen bedrijf moet opzetten.

Als we méér nieuwe leden willen verwelkomen, dan moet ook dit onderwerp bespreekbaar worden. Open en transparant. Zo moet VO-NN zijn: met een warm hart voor alle voormalige medewerkers.

Ik heb 28 jaar met veel plezier bij NN gewerkt. Ik heb er veel kansen gekregen om mezelf te ontwikkelen. En daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt. Van pleziervaartuigenacceptant tot manager met de titel Master of Marketing achter mijn naam. Ik heb veel opleidingen mogen doen. Goede mensen aangenomen en mogen vormen. Mensen met doorgroeimogelijkheden uit het eigen bedrijf en mensen vers van de universiteit. Onze afdeling MarketingInformatie (MI), die uiteindelijk zowel Leven als Schade bediende, was absoluut de beste in de markt en kon elke competitie met andere maatschappijen als Aegon, Delta Lloyd en ASr aan. Samenwerkend met alle werkmaatschappijen binnen ons ING-concern. Ondersteunend aan directie, product managers (productontwikkeling), maar ook aan regio's en buitendienst. Naast marktonderzoek ook concurrentie- en data-analyse. Deelnemend aan vrijwel alle projecten die tot 2003 werden ontplooid. We waren er trots op. Ik ook.

Rond en na de eeuwwisseling ontstonden de reorganisaties, het voor de zoveelste keer solliciteren naar je eigen functie en met de perverse prikkels zoals ik het personeelsbeleid van die tijd wil noemen: als leidinggevende alleen iemand mogen bevorderen als dat ten koste van een ander lid van het team zou gaan. Medewerkers moesten onderling gaan concurreren voor promotie en behoud van functie. Zo ontzettend fout als je alleen maar hardwerkende mensen met hart voor de zaak in je team hebt.

Zo iets stuit je tegen de borst als mensenmanager. En dan krijg je vervolgens een "sanerings-manager" als hoofd van Marketing. De afdeling Marketing moest een stuk kleiner worden, minder fte's en minder kosten. En dat moest mijn afdeling MI grotendeels ten gunste van andere onderdelen van Marketing opvangen. Omdat in tijd van een interne crisis en falende IT weinig product-ontwikkeling was, had men even geen behoefte aan informatie over de markt. Binnen een half jaar moest de afdeling in 2003 worden afgebouwd naar een kwart van de omvang. Veel mensen er uit. Ik had het daar heel moeilijk mee. Bij mijn daardoor niet helemaal vrijwillige en toch wel onverwachte vertrek hield ook de personeelskorting op: mijn hypotheeklasten op een recente nieuwbouwwoning gingen van 70% naar 100% in een tijd, waarin je een eigen bedrijf op bouwt en nog bijna niets verdient. Dat voelt als een schop na. Slapeloze nachten! Terwijl anderen die personeelskorting wel mochten houden. En de manier waarop een en ander ging. Achteraf begreep ik dat ik een advocaat had moeten inhuren. Ik was te naïef geweest en had nog steeds (te) veel vertrouwen in mijn werkgever.

En zo zijn er waarschijnlijk legio verhalen van anderen, waarvan het Oranje bloed in die tijd is afgekoeld tot het vriespunt. Maar ook van mensen die zonder problemen bij NN konden blijven werken of met een heel prettige regeling zijn vertrokken. De verhalen van beide groepen zijn het waard om te horen. We zijn inmiddels 20 jaar verder, maar ik word er nog steeds wel eens onrustig van.

We zijn een vereniging van oud-medewerkers van NN. Een van de doelstellingen van onze vereniging is het ondersteunen van elkaar. Dat kan alleen als we het hele verhaal vertellen met z'n positieve en minder positieve kanten.

Ik kan me niet voorstellen dat ik de enige ben, die met een slecht gevoel is vertrokken. Laat je horen! 

×
Blijf op de hoogte.

Je kunt je abonneren op de blogs. Je krijgt een e-mail als er een nieuwe blog is geplaatst.

Zal ik het doen???
Mijn Nationale Nederlanden
 

Reacties

Er zijn nog geen reacties gegeven. Wees de eerste die een reactie geeft
donderdag, 28 maart 2024

Captcha afbeelding